Angielski to angielski. Okazuje się, że niekoniecznie. Obecnie funkcjonuje bardzo wiele odmian tego języka, gdyż rozwijał się on na różnych, odległych od siebie terenach. Różnice między angielskim amerykańskim, a angielskim brytyjskim nie są duże, choć zauważalne. Jednak mimo wszystko osoby posługujące się odmianą brytyjską bez problemu dogadają się z przybyszem zza Atlantyku i odwrotnie. Istnieje 5 największych różnic na których się skupiliśmy.
Poznajcie najważniejsze różnice między nimi:
1. WYMOWA
Jedna z cech, która odróżnia oba warianty to rotyzacja, czyli wymawianie głoski /r/ przed spółgłoskami i na końcu wyrazów. Amerykanie stosują również ‘flapping’, czyli spółgłoskę uderzeniową dziąsłową. Niektóre słowa mogą być akcentowane w różny sposób w zależności od dialektu.
2. PISOWNIA
Najbardziej zauważalna jest różnica w pisaniu końcówek, takich jak: -our/-or (colour/color), -re/-er (theatre/theater), -ise/-ize (realise/realize), -isation/-ization (organisation/organization).
3. SŁOWNICTWO
Niektóre słowa znacznie się od siebie różnią, między innymi: winda (lift/elevator), parking (car park/parking lot), chipsy (chips/crisps), wakacje (holiday/vacation).
4. INTERPUNKCJA
Brytyjczycy inaczej zapisują daty – najpierw dzień, potem miesiąc, a na końcu rok . Natomiast Amerykanie miesiąc/dzień/rok . Brytyjczycy używają tych samych zwrotów grzecznościowych, co Amerykanie, ale nie zapisują po nich kropki, przykładowo: Mr, Mrs.
5. CZAS PRESENT PERFECT
Czas Present Perfect jest obecny w obu odmianach, jednak to brytyjski angielski wykorzystuje go o wiele częściej. Present Perfect zazwyczaj stosujemy: kiedy zdarzenie z przeszłości wpływa na teraźniejszość, we frazach zawierających słowa ‘just’, ‘already’ i ‘yet’, kiedy czynność rozpoczęta w przeszłości nadal, cały czas trwa lub kiedy czynność ma miejsce kolejny raz.
Który angielski jest bliższy Waszemu sercu?
